Οι βαρβαρότητες .... των Πανελληνίων Εξετάσεων

Μού ήρθε ένα email από τον συνάδελφο κ. Ε. Θεοδώρου σχετικά με τις βαρβαρότητες των πανελληνίων εξετάσεων και μου άρεσε πάρα πολύ γι αυτό και το παραθέτω αυτούσιο.

"Κάνοντας ζάπινγκ έπεσα τυχαία πάνω στην Λιάνα Κανέλλη, που με την γνωστή της παραληρηματική ρητορεία κατακεραύνωνε τους πάντες για τον δήθεν σφαγιασμό των μαθητών στις πανελλήνιες εξετάσεις, έφθασε ακόμη με περισσή αμετροέπεια να ισχυριστεί ότι κατ’ εντολή Υπουργού βάλανε δύσκολα θέματα γιατί θέλουν λέει να αλλάξουν το σύστημα των εξετάσεων.
Και που το ξέρεις εσύ λαλίστατη βουλευτή του Κ.Κ.Ε. ότι ήταν δύσκολα; Κάποιοι προφανώς πιο ειδικοί σε ενημέρωσαν για τον βαθμό δυσκολίας τους. Μόνο που «ξέχασαν» να σε ενημερώσουν, αν και μπορούσες να το καταλάβεις μόνη σου ευφυέστατη είσαι, ότι οι καθηγητές δεν «υποκύπτουν» σε τέτοιου είδους εντολές, αλλά και κάτι ακόμη είτε «εύκολα» είτε «δύσκολα» θέματα λίγη σημασία έχει ως προς το επιθυμητό αποτέλεσμα, αφού ούτως ή άλλως δεν υπάρχει προκαθορισμένος βαθμός προσβασιμότητας στις διάφορες σχολές, αλλά αυτό καθορίζεται κάθε φορά από την επίδοση των μαθητών,
Και αυτό το γνωρίζει καλύτερα από όλους ο κάθε υποψήφιος, όπως επίσης ότι στην μία και στη άλλη περίπτωση σημασία έχει όχι το πόσο ψηλά έφθασε σε επιδόσεις, αλλά κυρίως πόσοι τον έχουν υποσκελίσει σε αυτές.
Δυστυχώς οι μαθητές μας δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο την βαρβαρότητα των πανελληνίων εξετάσεων αλλά είναι αναγκασμένοι να ακούνε και τους διάφορους «σχολιαστές» ειδικούς και μη, αλλά και κάθε λογής παρατρεχάμενους να αναλύουν τα πως και τα γιατί…, έμποράκοι όλοι τους ενός συναισθηματικού λαϊκισμού με θύματα παιδικές ψυχές. Και πώς να είναι διαφορετικά όταν γονείς, εκπαιδευτικοί, πρωτοσέλιδα εφημερίδων, βιώνουν με πρωτόγνωρη ένταση την όλη διαδικασία των εξετάσεων…. μοιάζει να σταματάει ο χρόνος… ένας παραλογισμός στις πλάτες των άμοιρων παιδιών που νοιώθουν ότι δεν ανταγωνίζονται, μόνο για τους εαυτούς τους.
Εσχάτως είχαμε και εξόφθαλμα φαινόμενα αντιγραφών, δεν με εκπλήσσουν. Αίσθησή μου είναι ότι κατά καιρούς συνέβαιναν και θα συμβαίνουν τέτοια γεγονότα, είτε γίνονται αντιληπτά είτε όχι, εξάλλου ποτέ δεν έλλειψε η ευρηματικότητα κάποιων υποψηφίων σε θέματα αντιγραφής που εύκολα ή δύσκολα κάποιες φορές θα διαπέρασε την στεγανότητα του όλου συστήματος των εξετάσεων πόσο μάλλον σήμερα με την τεχνολογία σε πλήρη δράση. Είναι μια αναπόφευκτη παθογένεια του θεσμού των πανελληνίων εξετάσεων, αλλά και κάθε γραπτών εξετάσεων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αλλοιώνει την αξιοπιστία τους. Καμία σχέση με αυτό που βίωσα την εποχή όταν ήμουν υποψήφιος το 1980 με την ολική διαρροή (αλήστου μνήμης υπόθεση Ράμμου πανελλαδικά, Μακρίδη τοπικά)."

Ε. Θεοδώρου.